musa
11musă — músă s. f., pl. múse Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic MÚSĂ s.f. Cremă bătută; frişcă. [< fr. mousse]. Trimis de LauraGellner, 17.06.2005. Sursa: DN MÚSĂ s. f. cremă bătută; frişcă. (< f …
12musa — / muza/ s.f. [dal lat. Musa, gr. Mo˜ysa ]. 1. (mitol.) [con iniziale maiusc., ciascuna delle nove figlie di Zeus e Mnemosine, protettrici del canto, della poesia e della danza e, anche con iniziale minusc., per estens., per lo più al plur., le… …
13Musa — Mȕsa DEFINICIJA ONOMASTIKA m. os. ime (musl.) pr.: Mȕsa (337, Posavina, J Dalmacija), Músić (710, Nova Gradiška, sred. Dalmacija, okolica Zagreba), Mùsija (110, Zaprešić, Zagreb, Makarska, Zagorje) ETIMOLOGIJA tur. ← arap. Mūsā ← hebr. Mošeh:… …
14Musa [4] — Musa (M. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Musaceae u. der Klasse der Scitamineae, 23. Kl. 1. Ordn. od. 6. od. 5. Kl. 1. Ordn. L. Diese Gattung ist polygamisch, hat eine einfache, zweilippige Blüthenhülle, mit aufrechter, fünfzähniger Ober …
15mūša — mūšà dkt. Bangų̃ mūšà …
16musa — sustantivo femenino 1. (preferentemente en plural) Área: mitología Cada una de las nueve diosas griegas protectoras de las artes y de las ciencias: En la literatura clásica los artistas invocaban a las musas para pedir su protección. 2. (no… …
17Musa [1] — Musa (a. Geogr.), See u. Handelsstadt der Sabä im Glücklichen Arabien, am Arabischen Meerbusen, mit gutem Ankerplatz; jetzt Mauschid …
18Musa [2] — Musa, Antonius, s. Antonius 21) …
19Musa [3] — Musa, 1) M. Ben Naser (Abu Abderrhaman), Feldherr des Khalifen Walid I.; war um 703 Statthalter in Mauritanien, besiegte 709 die Berbern u. eroberte später Sardinien, die Balearen, Corsika u. Spanien, wurde aber 714 von dem Khalifen abgerufen u.… …
20Musa — L. (Pisang, Banane, Paradiesfeige), Gattung der Musazeen, sehr große, üppig entwickelte, baumartige Stauden, mit einfachem, kurzem, von den Blattstielscheiden vollständig umschlossenem und durch sie scheinbar verlängertem Stamm und mächtigen,… …