ímprobo
41JASON — I. JASON Argivus, Grammaticus celebris, Athen. l. 13. p. 560. et Steph. Byzantino landatus. Scripsit libb. de Graecia, ubi Alex. Mag. mentionem facit. II. JASON Byzantinus, opere de Tragicis innotuit. Plutarch. de fluminibus. Vir eruditus, in… …
42PARRICIDA — apud Romanos, antiquitus significabat, qui parem, i. e. hominem occidisset, ut notant Franciscus Balduinus de legibus Romuli p. 25. et Iacobus Raevardus Comm. in Reg. iur. c. 109. Unde lex Numae: Si quis hominem liberum dolô sciens morti duit,… …
43TERRA — I. TERRA Antarctica quid sit, non constat, cum nondum detecta sit. Vide Antarcticae regiones, seu quae magis versus Antarcticum circulum extenduntur, et terra Australis. II. TERRA communis ommunis omnium parens, ut caelum Deorum, credita est,… …
44TUBUS et TUBA — solô genere differunt, idem plave significantia. Unde tubi in sacris olim dicit, quibus tibicines canebant, ut scribit Varro, l. 4. de L. L. Nempe formam oblongam et directam et concavam Latini veteres tubum dixêre, ex Graeco τύπος: unde forma in …
45VILIS — cognomen Amundi Gothorum et Sueonum Regis, quod Amundo Annoso patri, ex concubina, natus esset. Hoc enim adeô in illis gentibus probrosum fuit, ut ex illegitima commixtione nati vix inter honestos comparare auderent, etiamsi Regum essent filii,… …
46improbare — im·pro·bà·re v.tr. (io impròbo) OB disapprovare, biasimare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1332. ETIMO: dal lat. imprŏbāre, comp. di in con valore privat. e probāre approvare, trovare buono …
47bravo — [dallo sp. bravo, di etimo discusso, prob. dal lat. barbărus nel senso di selvaggio, indomito , forse incrociato con pravus malvagio ]. ■ agg. 1. [chi conosce bene la propria arte o professione, o riesce bene negli studi: un b. medico ] ▶◀ abile …
48degno — / deɲo/ agg. [lat. dignus ]. 1. a. [che per le sue caratteristiche morali ha diritto ad attestazioni di merito, con la prep di : persona d. di lode ; d. di occupare una carica ] ▶◀ meritevole. ↓ adatto (a), adeguato (a), (lett.) atto (a), capace …
49diritto — diritto1 [lat. directus, part. pass. di dirigere dirigere ]. ■ agg. 1. a. [che procede secondo una linea retta, che non piega né da una parte né dall altra: una strada d. ; avere le gambe d. ] ▶◀ dritto, rettilineo, retto, ritto. ◀▶ arcuato,… …
50disonesto — /dizo nɛsto/ [der. di onesto, col pref. dis 1]. ■ agg. 1. [che manca di probità, lealtà e correttezza: un funzionario d. ] ▶◀ (lett.) improbo, (non com.) inonesto, scorretto, sleale, [di persona] corrotto. ◀▶ corretto, leale, onesto, (lett.)… …