desconvenir
11desconveniente — ► adjetivo Que no es conveniente, útil, conforme o proporcionado. SINÓNIMO disconforme * * * desconveniente adj. No conveniente o inconveniente. * * * desconveniente. (Del ant. part. act. de desconvenir). adj. desus …
12disconforme — ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino 1 Que muestra disconformidad o desacuerdo: ■ se mostró en extremo disconforme con la resolución adoptada en el pleno. TAMBIÉN desconforme SINÓNIMO contrario [discrepante] discorde malavenido ANTÓNIMO… …
13convenir — transitivo 1) acordar, aceptar, coincidir, estar de acuerdo, quedar*, pactar*. ≠ desconvenir. 2) acudir, juntarse, reunirse. 3) corresponder, pertenecer, ser apropiado …
14desavenir(se) — Sinónimos: ■ desconcertar, discordar, desconvenir, discrepar, enemistarse, indisponerse Antónimos: ■ avenirse, unirse …
15desavenirse — pronominal discrepar, disentir, divergir, discordar, desconvenirse, diferir*, disonar*, indisponer, enemistarse. Desavenir, que es estar en desacuerdo con alguien o bien ponerse en malas relaciones con una persona, rige la preposición con:… …
16disconvenir — intransitivo desconvenir, desavenirse, disentir, desacordarse. ≠ acordar, convenir …
17desavenir — tr. Desconcertar. desconvenir …
18desavenir — (De des y avenir). tr. Desconcertar, desconvenir. U. t. c. prnl.) ¶ MORF. conjug. c. venir …
19desconveniente — (Del ant. part. act. de desconvenir). adj. desus. No conveniente o conforme …
20disconvenir — (Del lat. disconvenīre). intr. desconvenir. ¶ MORF. conjug. c. venir …
- 1
- 2