dispendio

  • 61MARITUS — apud Hebraeos, uxori, sive virgo tempore sponsaliorum esset, sive vitiata, sive minor, sive proselyta, sive libertina, praeter amorem honoremque coniugalem, decem obligationum generibus tenebatur, quemadmodum ipsa vicissim illi quatuor, ut… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 62MUSLIMI seu MUSULMANNI — h. e. Credentes, sic dicti sunt, qui perniciabilem Muhammedis sectam amplectuntur. Ricoldus vocem explicat, Salvati: de qua is sic in Confut. legis Muhamm. c. 7. Dixit Muhammed, mandavit mihi Dominus, ense gentes expugnare quousque confiteantur,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 63PERDA, a PERDO — qui perdit vel Perditor, Graece φθορεὺς, apud Treb. Pollionem in Trig. Tyrannis, c. 18. Aureolus. Quietum Macriani filium, quem perdam suum esse dicebat. Ubi prius legebatur proedam. Sed Palatinus liber planis et min8me dubiosis literis exaratum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64TRIBUNUS — nomen non unius apud Romanos dignitatis. Tribunus seu Praefectus Celerum dictus est, qui Equitibus praeerat, et veluti secundum a Regibus locum obtinebat, quo in numero Iunius Brutus, auctor eiectorum Regum, exstitit. Magistratum hunc Romulus… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65VENTUS — a veniendo; insigne Meteorum est, e quo Auguria quoque Veteribus captari consuevisle, testatur Luctatius Grammaticus ad l. 3. Thebaid. v. 665. ubi Statius, Ventisque aut alite visâ Bellorum proferre diem. Solent enim, inquit, Augures Ventorum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66VICTOR — I. VICTOR Historicus, vide Aurelius Victor. II. VICTOR aliô nomine Claudius, Civilis Batavi e soror nepos, Dux ab aunculo adversus Voculam missus. Tacit. l. 4. Hist. c. 33. III. VICTOR epitheton Iovis, quod omnia vinceret. Huic aedem vovit L.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 67amministrare — am·mi·ni·strà·re v.tr. AU 1a. curare, gestire un bene pubblico o privato, un istituzione e sim.: amministrare la casa, amministrare una città, amministrare il patrimonio di qcn.; amministrare la giustizia, esercitare funzioni giurisdizionali… …

    Dizionario italiano

  • 68homo oeconomicus — hò·mo oe·co·nò·mi·cus loc.s.m.inv., lat. TS econ. nell economia classica, l individuo come soggetto dell attività economica, in grado di applicare le leggi dell economia per soddisfare i propri bisogni con il minimo dispendio di risorse Sinonimi …

    Dizionario italiano

  • 69perdita — pèr·di·ta s.f. FO 1a. il perdere, il non possedere più un bene materiale, un oggetto, del denaro, ecc.: perdita dei propri beni; smarrimento di qualcosa: perdita del portafoglio, perdita dei documenti Contrari: recupero. 1b. l essere privato,… …

    Dizionario italiano

  • 70spendio — spèn·dio s.m. OB spesa, esborso spec. ingente o eccessivo di denaro | dispendio, spreco, sperpero {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIII. ETIMO: der. di spendere …

    Dizionario italiano