lama
31Lama [3] — Lama (tibet., der »Obere«), Titel der buddhist. Priester in Tibet, bei den Mongolen und Kalmücken. Lamaismus, die spätere hierarchische Form des Buddhismus, namentlich dessen Umgestaltung durch Tson kha pa und seine Schüler im 14. und 15. Jahrh.… …
32Lama [1] — Lama, seines wollenes Zeug, geköpert, glattfarbig, auf der rechten Seite etwas langhaarig …
33LAMA — Lusitaniae urbs, in Vettonibus. Ptol. Episcopal. sub Archiep. Bracarenfi; Nunc Lamegal, castrum Portugalliae, ad amnem cogn. vix 6. leuc. a conf. Regni Legionis in Occ. totidem a Guarda urbe in Arctos, 5. a Duriosluv. 10. a Lameca urbe, Ort.… …
34lama — • lama, depressio, lamaannus, laskusuhdanne, matalasuhdanne …
35lama — Buddhist priest of Mongolia or Tibet, 1650s, from Tibetan blama chief, high priest, with silent b . Related: Lamasery …
36lama — lamà dkt. Ji̇̀s – budi̇̀stas, tùrintis lãmos ti̇̀tulą …
37lama- — *lama , *lamaz germ., Adjektiv: nhd. lahm; ne. lame (Adjektiv); Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., mnl., as., ahd.; Etymologie …
38lama — lama, llama The form with one l is the Tibetan or Mongolian Buddhist monk, whereas the form with two ls is the South American animal. For obvious reasons, care should be taken in remembering which is which …
39lama — ► NOUN 1) an honorific title applied to a spiritual leader in Tibetan Buddhism. 2) a Tibetan or Mongolian Buddhist monk. ORIGIN Tibetan, superior one …
40lama — 1. lama [ lama ] n. m. • 1598; esp. llama, mot quechua ♦ Mammifère ongulé (camélidés) plus petit que le chameau et sans bosse, qui vit dans les régions montagneuses d Amérique du Sud, sauvage ou domestiqué. ⇒ alpaga, guanaco, vigogne. Troupeau de …