parca
91pâre pâre — (F.) 1. parça parça. 2. paramparça. ♦ pârelenmek parça parça olmak …
92cilik-cilik — olmaq – ciliklənmək, tikə tikə olmaq, parça parça olmaq, qəlpə qəlpə olmaq, sınıq sınıq olmaq. Stəkan yerə düşüb cilik cilik oldu. – Lap yaxında pəncərələrdən birinin qapağı açılıb taqqıldadı, şüşələr asfalta tökülüb cilik cilik oldu. M. Hüs..… …
93didilmək — f. 1. Didik hala gəlmək, didikdidik olmaq, lif lif, tel tel ayrılmaq, dağılmaq, yıpranmaq. Paltarı didilmək. – Didilməkdən çuxamda da bir sağ tikə qalmamışdı. S. R.. Döşəklərin yunu çırpılır, didilir və təzədən salınır. Ə. Abasov. 2. Zülmə,… …
94dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… …
95doğranmaq — 1. məch. Parça parça kəsilmək, xırda xırda edilmək, tikə tikə edilmək. Odun doğrandı. 2. t siz. Parça parça olmaq, tikə tikə olmaq …
96parçalamaq — f. 1. Parça parça etmək, tikə tikə doğrayıb, kəsib paralamaq; doğramaq. Kağızı parçalamaq. – Köpək madyanın alt dodağını dartıb parçaladı. S. S. A.. // Bütöv bir şeyi kəsmək, bölmək, doğramaq. Əti parçalamaq. // Məc. mənada. <Şamil> uzaqdan …
97şanə-şanə — z. klas. Parça parça, tikətikə, deşik deşik. Şanə şanə olmaq klas. – parça parça olmaq, tikə tikə olmaq, dəlikdəlik olmaq, şanələnmək …
98şiltə-şiltə — z. Parça parça, cırıqcırıq, yıpranmış halda. Şiltə şiltə olmaq – parça parça olmaq, tikə tikə olmaq, cırıqcırıq olmaq, yıpranmaq. <Humayın> papağına dörd tolamaz da birdən dəydiyi üçün papağın sağanağı şiltə şiltə oldu. Ə. Vəl …
99ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …
100əzik-əzik — z. 1. Tamamilə əzilmiş halda. Əzik əzik eləmək (etmək) – 1) tamamilə, hər yerini əzmək. Uşaqlar meyvələri əzik əzik etdilər; 2) sındırmaq, parça parça etmək. Maşının çarxları yeşiyi əzik əzik etdi. Əzik əzik olmaq – 1) tamamilə əzilmək. Əzik əzik …
